ارتباط بین کمبود و اضافه بار آهن و سرطان در انسان

آهن عنصری کمیاب است که برای بسیاری از فرآیندهای حیاتی بدن اهمیتی ویژه دارد. مشارکت آهن در واکنش های اکسیداسیون و احیا که این عنصر را تقریباً برای تمام سلول ها ضروری کرده است آن را به طور بالقوه سرطان زا نیز می سازد. تاکنون مطالعه ای به گردآوری نتایج مطالعات در این زمینه و بررسی تفاوت سرطان زایی انواع آهن دریافتی و تفاوت اثرات آهن بر انواع مختلف سرطان نپرداخته است. مطالعه مروری حاضر با تمرکز بر نقش اضافه بار و کمبود آهن بر ایجاد و درمان انواع مختلف سرطان و تفاوت منابع آهن دریافتی در ارتباط با سرطان زایی این عنصر صورت پذیرفت.  پایگاه های pubmed، sciencedirect، springer و google scholar به منظور دست یابی به مقالات مورد نظر جستجو شدند. در هر پایگاه استراتژی های خاص جستجو به کار گرفته شد و به منظور تعیین مرتبط بودن موضوع و محتوا، عنوان و خلاصه مقالات مرور گردید. مطالعات مروری سیستماتیک، متاآنالیز، کار آزمایی های بالینی و انواع مطالعات مشاهده ای که رابطه بین آهن، منابع، ذخایر و شلاتورهای آن را با ایجاد، درمان یا پیشگیری از انواع سرطان مورد بررسی قرار داده بودند، انتخاب شدند. در مطالعات ارتباط آهن با ابتلا به سرطان از جهات گوناگون مورد بررسی قرار گرفته است، به طوری که هم اضافه بار و هم کمبود آهن می توانند اثرات سرطان زا و هم چنین محافظتی و درمانی در برابر سرطان داشته باشند و این اثرات بر اساس نوع سرطان و نوع آهن دریافتی متفاوت می باشد